istanbul'a veda

biliyorsunuz, istanbul, artık o eski istanbul değil. doğduğum zamanlarda, bundan yaklaşık iki yüz yirmi dokuz gün önce, ne güzel sıcacık bir şehirdi. sonra giderek soğudu, en son beni böyle kar kıyafetleriyle dolaştırmak zorunda kaldılar. lakin bir türlü sevemiyorum bu kıyafetleri. düşündüm taşındım,  daha sıcak iklimlere doğru gitmeye karar verdim. 12 mart'tan itibaren girne'ye gidiyorum. bellapais'e. tembellik kahvesi falan varmış, sıcak sıcak oralarda oturur, arada da yüzerim. 

geçtiğimiz ay neler yaptım diye sual ederseniz:

çevreye ilgim had safhaya çıktı her şeyden önce. uçanı kaçanı, geleni geçeni tanımaya çalışıyor, parmaklarımla inceliyor ve mümkünse ağzıma atıp tadına bakıyorum. yatağın kenarındaki iplere ise  bu işlemi günlük olarak uyguluyorum. 

oynamaktan yorgun düşünce, ellerimi kavuşturup yan dönerek derin derin uykuya geçiyorum. çoğu gece kesintisiz uyuyarak "ilgilileri" sevindirik de yapıyorum...

tabii epey bir yiyip içmişliğimiz de var, mama sandalyesine iyice alıştık. bir ay boyunca semirdik, kebap yaptık. şimdi hem  şeftali kebabının tadına bakarım hem de denize girer form tutarım. bellapais'ten mesajlarımla görüşürüz artık, hoşçakalın...